Z penetracją:
×Bez penetracji:
×Reaguj zawsze, gdy masz podejrzenie, że dziecku lub osobie bezbronnej grozi niebezpieczeństwo wykorzystania seksualnego!
Zmiany i uszkodzenia okolic intymnych, infekcje przenoszone drogą płciową, ciąża
Unikanie konkretnej osoby
niespodziewany, zaskakujący lęk przed konkretną osobą – niechęć do kontaktowania się z nią, pozostawania sam na sam
Problemy emocjonalne
przygnębienie, wycofanie się, drażliwość, a także silne i nieuzasadnione poczucie winy i bycia gorszym, dawanie do zrozumienia, że ma jakąś straszną tajemnicę
Kłopoty z koncentracją
rozkojarzenie, trudności z koncentracją uwagi, problemy z nauką
Objawy nerwicowe
wtórne moczenie nocne, trudności w zasypianiu i koszmary senne, itp.
Dolegliwości somatyczne
drastyczne zmiany apetytu, wyczerpanie; skarżenie się na przypadłości fizyczne niemające uzasadnienia medycznego
Objawy behawioralne
zachowania agresywne: działania impulsywne i przemocowe wobec innych i/lub zachowania autodestrukcyjne: samookaleczenia, próby samobójcze, nadużywanie substancji psychoaktywnych itp.
Nieadekwatne zachowania seksualne
dziwne i nieadekwatne do wieku dziecka zainteresowanie seksem i przejawy zachowań seksualnych: rozmawia o seksie, używając wulgarnego języka, opisuje szczegóły związane z aktywnością seksualną, dotyka okolic narządów płciowych, odtwarza zachowania seksualne
Lęk przed dotykiem
niechęć do przebierania się w towarzystwie innych i strach przed jakimkolwiek dotykiem, np. w trakcie badania lekarskiego
osoba zraniona chce je ukryć, a sprawca nie dopuścić do ich ujawnienia
najskuteczniejszym czynnikiem zabezpieczającym przed traumatycznymi skutkami krzywdy seksualnej w dzieciństwie jest natychmiastowe wsparcie ze strony osób bliskich
impulsem do przypomnienia traumy mogą być wiadomości o wykorzystaniu innych osób (np. reportaż), przypadkowy kontakt ze sprawcą lub kimś podobnym, kryzysy rozwojowe lub sytuacyjne, wydarzenia przełomowe, podejmowane kontakty seksualne itp.
Szacuje się, że w ok. 80% przypadków wykorzystania seksualnego, dziecko dobrze zna sprawcę!
zachowania wskazujące na próby częstych kontaktów i spotkań z dzieckiem, zwłaszcza poza kontrolą rodziców lub podczas ich nieobecności; próby uzyskania jak najbliższej relacji z dzieckiem poprzez „zaprzyjaźnienie się z rodziną”
poświęcanie dziecku wyjątkowo dużo uwagi i traktowanie w sposób wyjątkowy na wyłączność poprzez częste prezenty, upominki bez okazji, zapraszanie na wycieczki, wyjazdy, wyjścia itp.
intensywne kontaktowanie się z dzieckiem za pomocą portali społecznościowych, komunikatorów, SMS-ów itp., zwłaszcza o późnych porach
liczne komentarze, polubienia itp. przy zdjęciach, filmikach z udziałem dziecka publikowanych w Internecie
Literatura
„Jak chronić dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym” - poradnik dla rodziców oraz poradnik dla profesonalistów, edukacja.fdds.pl.
Artykuły w czasopiśmie „Dziecko Krzywdzone. Teoria – Badania – Praktyka”, dzieckokrzywdzone.fdds.pl
Z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia w przypadku doprowadzenia osoby do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynności seksualnej bez jej zgody, przez nadużycie stosunku zależności lub wykorzystanie jej krytycznego położenia.
Aktywność taka – zarówno między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem – może dotyczyć:
Literatura
Przemoc seksualna wobec dzieci i młodzieży, cod.ignatianum.edu.pl
Ujawnienie przez dziecko wykorzystywania seksualnego pracownikowi oświaty, ore.edu.pl
„Jak chronić dzieci przed wykorzystywaniem seksualnym” - poradnik dla rodziców oraz poradnik dla profesonalistów, edukacja.fdds.pl.
Artykuły w czasopiśmie „Dziecko Krzywdzone. Teoria – Badania – Praktyka”, dzieckokrzywdzone.fdds.pl
Każdy, kto dowie się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, ma obowiązek prawny zawiadomić o tym prokuratora lub Policję!
Od 13 lipca 2017 r. w sprawie niektórych przestępstw przeciwko wolności seksualnej i obyczajności obowiązek społeczny został zastąpiony obowiązkiem prawnym.
Każdemu, kto posiada wiarygodne informacje i zaniecha niezwłocznego zawiadomienia odpowiednich służb (prokuratora lub Policji) o popełnieniu, przygotowaniu lub usiłowaniu popełnienia czynów zabronionych grozi kara pozbawienia wolności do 3 lat (art 240 § 1 kk).
Dotyczy to:
Z obowiązku zgłoszenia wyłączona jest osoba pokrzywdzona (art 240 § 2a kk), adwokat oraz spowiednik (art. 178 kpk)
Prawo kościelne jest bardziej
restrykcyjne niż prawo świeckieUznaje za przestępstwo jakąkolwiek czynność seksualną względem osoby małoletniej do ukończenia 18 roku życia. Dlatego ważne jest zgłaszanie przestępstw również do przedstawicieli Kościoła, a każda osoba duchowna lub konsekrowana jest zobowiązana do zgłoszenia powyższych przestępstw odpowiedniej władzy kościelnej.
W prawie kościelnym przestępstwem są następujące czyny dokonywane przez duchownych, członków instytutu życia konsekrowanego lub stowarzyszenia życia apostolskiego bądź wiernych świeckich, którzy w Kościele posiadają jakąś godność albo pełnią urząd lub funkcję:
Jakakolwiek czynność seksualna podjęta względem małoletniego aż do ukończenia 18. roku życia oraz względem osoby, która na stałe używa rozumu tylko w ograniczonym zakresie, lub osoby, której prawo przyznaje taką samą ochronę
Uwodzenie albo nakłanianie małoletniego albo osoby bezbronnej do ukazywania się w sposób pornograficzny lub do uczestniczenia w rzeczywistych bądź symulowanych przedstawieniach pornograficznych
Nabywanie, przechowywanie, prezentowanie lub rozpowszechnianie, w jakikolwiek sposób i przy użyciu jakiegokolwiek narzędzia, pornograficznych wizerunków małoletnich lub osób, które na stałe używają rozumu tylko w ograniczonym zakresie (por. KPK, kan. 1398; Normy De gravioribus delictis, art. 6, n 1)
Prawo kościelne uznaje także za przestępstwo czyn duchownego, który przemocą, groźbami lub przez nadużycie swojej władzy popełnia przestępstwo przeciwko szóstemu przykazaniu Dekalogu albo zmusza kogoś do wykonywania czynności seksualnych lub poddawania się takim czynnościom (KPK, kan. 1395, §3)
Literatura